„Jutro umyję rączki.”

I kiedy NARESZCIE osiągamy w tej kwestii porozumienie, kiedy NARESZCIE wystarczy po powrocie z przedszkola tylko przypomnieć o wizycie w łazience, a ona już sama idzie i bez szemrania ogarnia cały rytuał – zjawiają się ONI i wszystko rozwalają.

ONI, czyli panowie drogowcy, którzy remontując jedną z dróg w okolicy niechcący „nadepnęli” na wodociąg. Na tyle skutecznie, że zalało pół okolicy, a woda w kranach przestała płynąć.

Można by się spodziewać, że Ewa z takiej wymówki powinna się ucieszyć. Ale nieeeeeeee, to by było zbyt proste. Procedura to procedura, system nie przewidział przerw w dostawach wody.

Tak więc wczoraj przeżyliśmy nowy, nieznany nam dotąd rodzaj histerii: „trzeba umyć ręce, a nie ma wody”.

Tata musiał mineralną polewać